Udar to nagłe i trwałe uszkodzenie mózgu, które może wpłynąć na funkcje poznawcze, fizyczne i emocjonalne. Udar jest spowodowany brakiem przepływu krwi lub pęknięciem naczynia krwionośnego w mózgu, co powoduje uszkodzenie tkanek mózgu.

Choroba ta coraz młodszej grupy ludzi. Chociaż nie są to przypadki dość częste to już nawet osoby trzydziestoletnie doznają udaru o różnym stopniu nasilenia.

Istnieją dwa główne typy udarów: udar niedokrwienny i udar krwotoczny. Udary niedokrwienne powstają, gdy naczynie krwionośne, które dostarcza krew do mózgu, jest zatkane. Udary krwotoczne powstają, gdy naczynie krwionośne pęka i krew wpływa do mózgu, powodując uszkodzenie tkanek.

Objawy udaru zależą od tego, jaka część mózgu jest uszkodzona i jak poważne jest uszkodzenie. Mogą to być m.in.: utrata mowy, utrata ruchu w jednej części ciała, zaburzenia widzenia, trudności w utrzymaniu równowagi, zawroty głowy, trudności z pamięcią i koncentracją.

Leczenie udaru jest uzależnione od rodzaju udaru i stopnia uszkodzenia mózgu. Może obejmować leki, procedury medyczne, takie jak thrombectomy lub tromboliza, a także fizjoterapię, terapię mowy i inne rodzaje terapii. Wczesne rozpoznanie i leczenie udaru jest kluczowe dla osiągnięcia jak najlepszych wyników i zminimalizowania długotrwałych skutków udaru.

Utrata umiejętności czytania

W wyniku urazu mózgu możliwe jest utracenie zdolności czytania (aleksja) o różnym nasileniu. Nie jest to zjawisko rzadkie. Chory może mieć trudności z rozpoznawaniem pojedynczych liter ale potrafi przeczytać zdanie. Lub odwrotnie. Zna wszystkie litery lecz nie potrafi czytać.

Taki rodzaj afazji jest częstym powikłaniem udaru i może powodować trudności w czytaniu i rozumieniu tekstu. W niektórych przypadkach pacjenci nie są w stanie czytać w ogóle, podczas gdy inni mogą czytać powoli i z trudnością. Do tego często dochodzą trudności z pamięcią lub koncentracja.

Umiejętność pisania

Jednym z objawów afazji, czyli zaburzenia mowy i języka spowodowanego uszkodzeniem mózgu może być utrata umiejętności pisania (agrafia). U pacjentów może ona występować z łącznie z aleksją, chociaż zdarzają się przypadki, kiedy chory nie potrafi przeczytać tego co właśnie napisał lub napisać zdania, które właśnie przeczytał.

W takim przypadku leczenie może obejmować terapię mowy i ruchu, która pomaga pacjentowi w nauce nowych sposobów radzenia sobie z trudnościami w pisaniu. Rehabilitacja może obejmować ćwiczenia koncentracji i koordynacji ruchowej, a także ćwiczenia pamięci i uwagi, które pomagają pacjentowi w nauce nowych sposobów radzenia sobie z trudnościami.

Magdalena Wojciechowska
Neurologopeda, logopeda medialny, specjalista komunikacji i kreowania wizerunku, coach,
nauczyciel edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, doradca zawodowy

Skip to content